Ein bisschen zu spät??

Hoooii!!!

Woepsie.... ik zal maar even beginnen met mij te verontschuldigen!
Misschien hebben sommige niks gemist en niks gemerkt, tot nu omdat jullie nu weer mailtje van me hebben gekregen. En ik weet dat sommige er al naar hadden gevraagd nu ik weer in NL ben, waarom ik niks meer heb geblogt.
'Ik denk dat mijn emailadres niet klopte, of dat mijn computer jouw blogs als spam zien, want ik heb nooit meer mail gehad van een van je blogs!'

Komt niet door jullie haha.... Ik heb nooit meer iets geplaatst op deze website.

En eigenlijk is dit wel positief! Ik heb het zo erg naar mijn zin gehad! Ik ben deze blog compleet vergeten!

Elke vrije dag die ik had, ben ik de piste op gegaan. Maar ook elke pauze van 2 uur of langer, ben ik ook de piste op gegaan. In het begin ben ik te eigenwijs geweest om geen les te nemen, maar dit heb ik ook meteen geweten. Door mijn angst ben ik verkeerd gaan skiën en heb ik mezelf zo verkrampt, dat ik een ontsteking in mijn heup kreeg en dus een tijdje niet kon skiën. Daarna ben ik maar naar mijn ouders gaan luisteren en op les gegaan. Privé lessen moest ik betalen, maar als ik gewoon aansluit bij een les, kon ik gratis mee! Dit komt, omdat de skiverhuur aan ons park ligt en met ons samenwerkt.
Dus na een paar lessen, wist ik de technieken beter en ben ik verder gaan skiën. Maar er was maar een blauwe piste, waar ik op gegeven moment in een halve minuut al beneden was en je zat dan ongeveer 4 minuten in de lift weer omhoog. Nou... je zult wel snappen dat dat gaat vervelen.

Dus uiteindelijk elke keer met een huisgenoot gaan skiën op de rode piste en die heeft me echt overal gepusht! Eerst vond ik dit helemaal niks, dat ik mezelf zelfs boven aan een piste op mn kont heb laten vallen en naar beneden ben gegleden. (bleek erg grappig te zijn, en hoor het nu nog steeds helaas) Maar doordat hij me bleef pushen, begon mijn angst op gegeven moment minder te worden. En uiteindelijk begon ik het ook echt leuk te vinden! Telkens alleen de piste op en op gegeven moment ook wat uitdagingen op gezocht en paadjes zoeken die ik nog niet kende.
Maar dat laatste heb ik ook meteen geweten! Ik dacht dat ik een rode piste aan het volgen was, kwam ik uiteindelijk op het einde van een andere piste terecht wat zwart bleek te zijn. Niks van gemerkt, maar daardoor kreeg ik wel nog meer vertrouwen en ben ik uiteindelijk helemaal vanaf boven van de zwarte gegaan!

Moet je nagaan! Ik kwam als beginner (eerste piste die ik nam, ben ik meteen tegen een hek gebotst) en na 5 maanden kan ik gewoon zeggen dat ik van de zwarte piste ben geweest!

Dus daar is eigenlijk al mijn vrije tijd naar gegaan.... En op de andere momenten en avonden, ja... wat kan ik zeggen? Het was gewoon zo gezellig! De pauzes heb je toch samen met je huisgenoten en de avonden die hebben we besteed in de Apresski haha.

Gelukkig kan ik ook zeggen dat mijn duits er echt op vooruit is gegaan! Voordat ik naar Oostenrijk ging, was ik daar zo bang voor. Maar ik heb nu een duidelijk voorbeeld dat ik dat nu niet meer hoef te zijn.
Afgelopen week zat ik voor 2 weken in Frankrijk om te werken en daar waren Franse gasten. Nou, Frans praten kan ik niet en je zou zeggen dat je eerste taal naast Nederlands toch Engels is. Nou niet dus. Ik begon meteen in het Duits terug te praten, toen verder gegaan in het Engels maar dat ging brakkig dat ik zelfs perongeluk verder ging in het Nederlands en toen ging het dus echt verkeerd. Dat ik het kapte met: Une momento, por favor. Nou, dat is nog geeneens Frans, maar Spaans! Dusja... al die talen... ik ben een beetje de kluts kwijt. Maar de taal waar ik nu in ga denken als het niet Nederlands is, is het meteen Duits.
Hopelijk komt mijn Engels wel weer terug, want dat is nu echt slecht!

En heb ik nou eigenlijk iets geleerd in die 5 maanden?

Ik moet eerlijk zeggen, ik heb op vakgebied niks geleerd. Dit heb ik ook tegen mijn stage gezegd en daar konden ze me wel in vinden. De animatie uren die ik had, ging vrij vaak niet door omdat alle kinderen natuurlijk op skiles gaan. Horeca ken ik al, daar kreeg ik ook alle vrijheid en verantwoordelijkheid in. En dan de receptie.... we mochten nooit met het reserveringssysteem werken en zelfs geen skipasjes maken. Dit had ik al in de stage aangegeven, maar ze wilden op een of andere manier toch de lijn gescheiden houden tussen werknemers en stagiaires. Jammer...

Maar daarnaast heb ik wel veel geleerd op persoonlijk vlak. Voor mijn gevoel ben ik nog meer gegroeid in zelfstandigheid en durf ik meer mijn mannetje te staan. (Dat moet ook wel als je samen woont met 3 jongens haha) Maar ik ben ook wel een beetje zelfverzekerder geworden, dus al met al ben ik super blij met mijn leerdoelen die ik heb gehaald!

Mijn stagebegeleider en de parkmanager waren het hier ook heel erg mee eens en ze hebben me uiteindelijk een 9,5 gegeven! Ik kon het eerst niet geloven, maar heb het toch echt gekregen :)

Morgen zal ik mijn eindgesprek op school hebben en begin Juli mag ik mijn diploma op komen halen. Ik zal dan in de zomer weer terug gaan naar Frankrijk om daar de hele zomer weer te gaan werken en ik ben nu volop aan het solliciteren voor komende winter. Omdat Oostenrijk, de sneeuw en het skiën me zo goed zijn bevallen, wil ik graag weer de winter in Oostenrijk gaan werken!

Dusss.... als jullie nog nieuwsgierig zijn naar alle ins en outs.... Dan kom maar een keertje een kopje koffie drinken!

Auf wiedersehen!!!